Al la bestoĝardeno

Unu posttagmezo en Lillo, post diligenta mateno ĉe kongresaj kunvenoj kaj paroladoj, mi decidis 

ferieti kaj anstataŭe iris al la bestoĝardeno.  Nu, tiuj kiuj legas mian blogon ekde kelkaj jaroj jam estos vidintaj fotojn de la bestoj tie kiujn mi faris dum antaŭa vizito.  Estas bone, tamen, reviziti malnovajn amikojn kaj jen, do, pli aktualaj bildoj.

Estis la lernejaj ferioj, do la bestoĝardeno estis plene da infanoj - kiel ili, min allogis la bestoj kun ĉarmaj vizaĝoj kiel la ruĝa pando ĉi-sube:

Ruĝa (aŭ Malgranda) Pando

Kiam mi estis juna mi estis skoltino kaj ni ofte kunkantis pri kukabarao. Estis jaroj ĝis mi iam vidis veran kukabaraon - jen tiu kiu loĝas ĉe la Lilla bestoĝardeno.  

Kukabarao

Kiel antikvaj, bonkoraj dinosaŭroj la gigantaj testudoj estis trankvile manĝante foliojn ŝajne apenaŭ rimarkinte la varmegan veteron:

Gigantaj Testudoj

Kio estas la nomo de ĉi tiu besto? Mi tute forgesis noti kia besto estas, sed mi admiris ĝian kapablecon pace dormi malgraŭ la amaso da vizitantoj rigardante ĝin:

Ne nur malgrandaj ĉarmaj bestoj loĝas ĉe la bestoĝardeno, sed ankaŭ monstroj kiel la rinocero. (Mi ne volas diri ke rinoceroj ne estas ĉarmaj, sed ili certe estas pli grandaj...)

rinocero

Ekde jam multaj jaroj en Britio, perreta asekuro-komparilo reklamas sian retejon uzante surikatojn kaj tiuj amuzaj mungotedoj iĝis tre konataj pro tio (se oni uzas la perretan komparilon oni ricevas ludilan pluŝsurikaton...)

Oni ja povas kompreni kial ili estas allogaj kiam oni observas ilin - ŝajnas ke ili havas proprajn karakterojn.

La vetero estis varmega kaj ne ĉiuj bestoj videblis ĉar multaj saĝe restis en iliaj dometoj en la ombro, sed estis bona ferieto for de la kongresejo dum kelkaj horoj kaj tre agrabla promenado.