Pri denaskismo 2

Sekve al mia hieraŭ blogaĵo mi hodiaŭ daŭre priskribos la respondojn al mia demandaro pri denaskismo. Denove el la demandaro por nedenaskaj parolantoj de Esperanto, venas la sekvantaj rezultoj: Demando 5: Esperanto-parolantoj devus paroli Esperanton al siaj geinfanoj: ĉiam / foje / neniam Jen la du demandoj al kiuj mi plej interesis ricevi respondojn, fakte. Al ĉi tiu demando oni respondis: ĉiam - 8 foje - 40 neniam - 2 ne respondis - 7 Interesaj komentoj: "Oni tute rajtas instrui Esperanton al siaj infanoj, laux mia opinio. Tamen, anstatauxigi nacian lingvon per Esperanto estus malgentila al infanoj." "neniam oni trudu la lingvon!" "Laŭ mi ĉiu lingvo riĉiĝas la vivon" "plej gravas fierigi infanon pri la lingvo kaj pri la ideologio" Demando 6: Se mi havus la oportunon, mi 'esperantigus' miajn infanojn: jes / ne Respondoj: jes - 42 ne - 12 ne respondis - 3 Komentoj: "Mi instruos la lingvon, sed idearon miaj infanoj elektu mem." " infanoj de 'aktiva' esperantisto havas suficxe da eblecoj ekscii kia estas la lingvo, la movado (eventuale).kaj mem decidu" "... pro la "propedeŭtika" nocio de Esperanto rilate al la lernado de aliaj lingvoj (poste), ĉar ankaŭ por doni al mia filineto "fleksebla menso", por ke sia menso ne estu tiel "blokita" de la naciaj esprim-kutimoj ..." "Kiel unu metodo por vidi iom pli vasta mondo." Mi ne inkluzivis ĉi tie ĉiujn respondojn, sed mi esperas ke mi almenaŭ donis 'superrigardon' pri la sintenoj esprimitaj. Kiuj volas scii miajn proprajn respondojn al tiuj demandoj, tiuj venu al mia parolado la 21an de majo ĉe la Nord-Okcidenta Esperanto Federacio en Preston, Britio. Kaj, jes, por tiuj kiuj ne loĝas sufiĉe apude, eble mi blogos pri tio poste.