Tago 1

Griza Kimrio

Forlasante Kardifon hieraŭ la vetero estis tre malvarma kaj pluvegis.  Estis, do granda plezuro eltrajniĝi en Francio kaj trovi belan sunbrilon. Ĉi-matene pluvis, sed por ni keltoj estas ankoraŭ varme!

Dum la mateno mi vagadis en la malnova kvartalo de la urbo. Mi pasigis kelkajn monatojn en Lillo kiam mi estis studento antaŭ multaj jaroj kaj revenas sufiĉe ofte. Ĉi-foje estas aparta plezuro vidi la kongresajn afiŝojn ĉie kaj jam aŭdi multe da Esperanto en la urbo.

Reveninte al la hotelo je tagmezo mi babiladis en la akceptejo kun esperanto-parolantoj el Brazilo, Japanio kaj Danio.  "Kia mirindaĵo povi paroli kun la tuta mondo" rimarkis la akceptistino al mi poste. Mi donis al ŝi la detalojn pri la publikaj eventoj :)

Do, nun ek al la kongresejo!  Ĝis baldaŭ!