

Jen, ankaŭ la raporto pri mia naskiĝo kiu aperis en La Brita Esperantisto (tiutempe nomita The British Esperantist).


Mi esperas ke vi ĝuas tiun ĉi rigardeton en mian esperantan historion.
Alia Brita aŭtoro kiu verkis pri Bath estis Charles Dickens (bildo ĉi-maldekstre). En sia verko Pickwick Papers li amuze satirigas la ĉiutaga vivo tie.
Simile, la mezepoka aŭtoro Chaucer, en siaj Rakontoj de Kantelburgo, priskribis 'Virinon el Bath' kiu longe esprimas ŝiajn pensojn pri edzoj kaj pri geedziĝo. Ŝiaj opinioplena parolado koncernas, super ĉio, la vanaj provoj de viroj domini virinojn! Elĉerpaĵo de ŝia rakonto (en la Esperanta traduko de William Auld) vi povas legi ĉi tie.
La ĉi-supra foto montras la fonton kien oni estintece ĵetis preĝojn al la Diino. Nuntempe oni ĵetas monerojn por alporti bonŝancon.
En la 5a jarcento post Kristo fondiĝis monaĥejo ĉe Bath. La hodiaŭa katedralo okupas la saman lokon, kvankam ĝi estas multe pli nova.
Eble la plej granda epoko por la urbo Bath estis dum la 18a kaj frua 19a jarcentoj. Tiam konstruiĝis multaj el la belegaj domoj kaj konstruaĵoj kiujn oni vidas hodiaŭ. La fama angla verkistino Jane Austen loĝis dum kelkaj jaroj tie kaj ofte menciis la urbon en siaj noveloj.
Certe estis tre agrabla kaj interesa vizito.
Kunloĝantoj en la norda hemisfero, ĉu ne januaro ĉijare estis unu el la plej longaj monatoj de via vivo ankaŭ? Malbona vetero, senluma ĉielo...