malbonkondutaj orfiŝoj

Ekde kvar jaroj mi havas du orfiŝojn. Iliaj nomoj estas Centime (same kiel la malnova franca monero) kaj Baudelaire kiel la franca poeto.

Lastatempe ili estas tre malbonkondutaj! Eble vi ne kredas min ke orfiŝoj povas esti malbonkondutaj. Kredu min - estas vere! Ĝis nun ilia konduto limiĝis al malbonetaj agoj - ili postulis senĉese manĝaĵon, ĵetis ŝtonetojn el la fiŝtanko kaj multege surŝprucigis akvon ĉie. Hieraŭ, tamen, la problemoj atingis pli altan kaj gravan nivelon.

Alveninte hejmen de la laboro, mi eniris la salonon nutrigi la fiŝojn. Subite, mi konsterne konstatis ke en la tanko estis nur Centime! Dum kelkaj sekundoj mi eĉ ne komprenis. Tiam, terure, mi ekkonsciis ke Baudelaire devintus salti el la tanko. Tremante mi rigardis malantaŭ la tankon. Jes, ve! Surtere kuŝis Baudelaire, sendube morta. Miaj kruroj malfortiĝis kaj mi devis sursofe sidiĝi dum momento. Kun peza koro mi serĉis polvoŝovelilon kaj per ĝi, ploretante, prenis la fiŝkorpon. Subite Baudelaire turnetis la kapon kaj spiravidis! Mi kuris trovi pelvon kun akvo kaj enmetis la fiŝon en ĝin. Li turnis sin kaj eknaĝis! Laŭŝajne li estis, feliĉe, nur falinte el la tanko kelkajn sekundojn antaŭ mia alveno.

La afero, tamen, pli sinistriĝis. Pli malfrue dum la vespero, kiam mi certis ke Baudelaire vivus, mi remetis lin en la tankon. Iom post iom mi konstatis ke Centime, la alia fiŝo, lin atakadis. Li eĉ provis forŝovi Baudelaire el la tanko! Sendube estis, do, Centime kiu klopodis murdigi Baudelaire-on. Nu, ĉi-matene, Baudelaire naĝas kontente en la fiŝtanko. Centime malkontente paŭtas en 'puntanko' kiun mi kreis el granda kuvo. Tie li restos ĝis li lernis konduti sin pli bone!

printempaj modoj

Plaĉas al mi scii kiuj estas la novaj modoj por virinoj ĉiun sezonon, eĉ se mi ne portas ilin. Por ni en Kimrio ni plejofte rigardas la modojn ĉe Parizo, Milano, Novjorko, London, por scii kion ni 'devus' porti. Foje mi legas kelkajn franclingvajn blogojn pri modo. Ĉi-semajne mi ĝojis legi en tia blogo ke ĉi-sezone en Parizo oni portu mallongan 'tranĉean palton' (kiel en la ĉi-supra bildo). Plej bone, tiu palto estu kakikolora aŭ malhelabrunkoloro.

Tiu konsilo multe kuraĝigis min ĉar antaŭ unu monato mi aĉetis malhelbrunan tranĉean palton ĉe la butiko Zara. Kaj nun la vetero sufiĉe plibonigis ke mi povu ĝin porti kaj aspekti Pariz-modan!

pli da kurado!

Regulaj legantoj de mia blogo eble memoras ke pasintan jaron mi partoprenis en 'Kuru por la Vivo' (enspezcelan kuradon favore al esploradoj pri kancero). Mi decidis ĉi-jare denove partopreni la kuradon, pro diversaj kialoj:

Unue, kompreneble, estas bone foje fari ion streĉigan por bonvola asocio de tempo al tempo. Je la kuro-tago estas ankaŭ bona kaj komunuma etoso kiu estas plaĉa. Due, tamen, mi devas konfesi ke mia motivado ne estas cent-procente altruisma. Preparaĵoj por la kurado ankaŭ instigas min regule sporte ekzerci min, kiu estas bone por la sano (precipe kiam oni ŝatas manĝi ĉokoladon kaj biskvitojn tiel multe kiel mi!)

Pri mia ĉi-jara kurado oni povas legi pli ĉi tie. Mi ankaŭ bloge iom priskribos mian trejnadon.

Do, mardon mi komencis prepari por la kurado. Mi sekvas tre malstreĉigan, sed progresigan, trejnigad-planon. Mi do dum 20 minutoj kuradis/marŝis laŭvice en la ĉirkaŭaĵo de mia domo. Estas interese tion fari - mi laboras je la alia flanko de la urbocentro, do dum la vintro mi ne ĉiam havas la oportunon promeni min en mia loĝdistrikto. Fakte, ne estas tiom bela loĝdistrikto - stratoj kun multaj aligitaj dometoj laŭ la 19-jarcenta kimra stilo. Oni nek povas pretendi ke la urba aero estas freŝa, nek sana. Interesas min, tamen, iom ĉirkaŭiri en la distrikto kaj rigardi la diversajn domojn, stratojn, ĝardenetojn, ktp.

Hieraŭ mi intencis denove kuradi laŭ la apudaj stratoj, tamen pluvegis. Tial mi anstataŭe iris al la gimnastikejo kaj kuris per la kuradmaŝino. Ankaŭ tio plaĉis al mi ĉar mi tie renkontis kelkajn konatulojn kaj povis babiladi dum mi kuris. (Antaŭ ol mi senspiriĝis!)

geŝlimuloj

En Kimrio, oni foje aŭdas pri la koncepto 'normaligado de la kimra lingvo'. T.e. efektivigi societan staton en kiu estas tute normale uzi aŭ la anglan lingvon aŭ la kimran lingvon en ĉiuj aspektoj de la ĉiutaga vivo. Ĉiuj registaraj departementoj ktp verkas strategiojn por normaligi la uzadon de la kimra.

Mi, do, decidis normaligi la esperantan lingvon ĉe mia laborejo kaj lernigas Esperanton al miaj du kunlaborantoj. Kvankam ili havas tre malsimilajn lernostilojn, ili bone progresas post nur kelkaj semajnoj.

Hodiaŭ ni lernis la vorton 'ŝlimo'. Sekve, ni povis krei la vorton 'ŝlimulo'. Ŝlimulo estas tre utila vorto se, kiel ni, oni laboras en la politika sfero. Nia Nacia Asembleo abundas je geŝlimuloj. Ni demandas nin ĉu en Kimrio ni havas la plej ŝlimecajn gepolitikistojn aŭ ĉu alie en la mondo ankaŭ ŝlimas tiuj homoj?

neĝhometo

Pasintan vendredon neĝis dum preskaŭ la tuta tago. Je la 3-a posttagmeze ni ĉiuj estis senditaj hejmen de la oficejo pro la neĝo. La aŭtobusoj kaj trajnoj ĉesis funkcii. Tiun nokton, tamen, multe pluvis kaj kiam mi vekiĝis sabaton, la neĝo ne estis plu! Dum la mateno de vendredo la neĝo multiĝis sur la fenestrobreto kaj ni, do, faris neĝhometon ekster la fenestro!

neĝo

Dum la nokto neĝis multloke en Britio, inkluzive ĉe Kardifo. Jen kelkaj bildoj: Hodiaŭ je la 7-a horo en mia strato:












Mi ankaŭ faris kelkajn fotojn en mia ĝardeno:















Laŭvoje al la laborejo mi iom fotis Kardifon:

koncerto da franca muziko

Pasintan oktobron mi blogis pri mia Kolego 1 kiu ludas violonon kun la Filharmonia Orkestro de Kardifo. Lastatempe la orkestro televide spekteblis per la kimra kanalo S4C. Venontan semajnon, la 9-an de februaro, la orkestro faros koncerton ĉe la Kardifa Koncert-halo de S-kta Davido. Estos programo da muziko fare de francaj komponistoj - kelkaj el la programeroj mi konas, kelkaj mi ne konas. Eble mi ĉeestos la koncerton por ekkoni novajn muzikerojn. Ĉiuokaze, ambaŭ miaj kolegoj, kiel mi antaŭe menciis, lernas Esperanton, do jen koncerto en kiu Esperantisto violonludos!